بابابزرگ سبز من

بابابزرگ سبز من

داستان “بابابزرگ سبز من” درباره‌ی یک بابابزرگ است. بابابزرگی که خیلی وقت پیش به دنیا آمده است. او هم مثل راوی این داستان زمانی کودک بوده. زمانی که تلویزیون و کامپیوتر و تلفن‌های همراه وجود نداشتند. او در یک مزرعه بزرگ شد در کنار خرگوش‌ها، ذرت‌ها، هویج‌ها و کلی درختان سبز. برای همین هم به بابابزرگ سبز معروف شد.

ماجرای زندگی بابابزرگ سبز پر از پستی و بلندی است. آبله مرغان، جنگ جهانی، آشنایی با مادربزرگ و … اما همه‌ی این‌ها در سبزی محل زندگی بابابزرگ غرق شدند. ماجراها و آدم‌های زندگی بابابزرگ مثل خودش سبز بود.

پدربزرگ‌ها در چشم نوه‌ها همیشه بزرگ و باشکوه هستند. بزرگ از این ‌جهت که تاریخی طولانی را پشت سر گذاشته‌اند. آن‌ها پدر یا مادر نوه‌هایشان را بزرگ کرده و تجربه‌ی دو زندگی را با خود همراه دارند. یکی تجربه زندگی خودشان و دیگری تجربه زندگی فرزندانشان. علاوه بر این‌ها در وجود پدربزرگ‌ها خیلی چیزهای دیگر هست که باعث می‌شود کودکان به سمت آن‌ها گرایش و علاقه خاصی داشته باشند مثل داستان‌هایی از روزگار پیشین. ماجراهایی که بین چین و چروک صورتشان پنهان شده و… نقش پدربزرگ‌ها را در همراهی با نوه‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت.

زندگی و کار بابابزرگ داستان “بابابزرگ سبز من” ارتباط مستقیمی با طبیعت دارد تا جایی که گویی رنگ خودش و حتی خنده و گریه‌اش سبز شده. این سبزی هم خیلی خوب به خوانده کتاب که کودک باشد انتقال پیدا می‌کند. بخش زیادی از این انتقال را باید ناشی از تصاویر دانست. رنگ سبز در تمامی تصاویر چیره است. مثل چمنی که با بابابزرگ به شکل فیل درآورده است.

نگاه به همین تصویر کافی است تا دریابیم این کتاب فقط درباره‌ی یک پدربزرگ سبز نیست. درباره‌ی کل طبیعت است. درباره کل انسان‌هایی است که به طبیعت و نماد و نشان آن‌که سرسبزی است توجه دارند. راستی اگر کتاب را خریدید حتماً به کاغذ آن دست بزنید خیلی متفاوت است. می‌دانید چرا؟