پتسون به اردو می رود

پتسون به اردو می رود

پتسون، پیرمرد قدبلند مزرعه‌دار به همراه گربه‌اش فیندوس در اتاق زیرشیروانی به دنبال کیسه‌ی چوب‌پنبه‌های ماهیگیری بود که یک چادر پیدا کرد. چادری قدیمی که وقتی آن‌را بو کرد، خاطرات گذشته به یادش آمد.

روزهایی که هنوز جوان بود و به کوه‌های اطراف می‌رفت. آنجا چادر می‌زد و می‌خوابید. اما حالا دیگر مثل گذشته جوان نبود و نمی‌توانست به کوه فی‌اِلد برود و کوهنوردی کند. فیندوس پیشنهاد داد به کوه بلند پشت کارگاه نجاری بروند. اما پتسون گفت: آنجا دور است و بیشتر از یک ربع طول می‌کشد.

سرانجام به توافقی رسیدند و با چادر راه افتادند. از همان ابتدای راه معلوم بود همه‌چیز آن‌طور که می‌خواستند پیش نمی‌رود. ماجراهایی در انتظار آن‌ها است.

داستان‌هایی که برای کودکان و نوجوانان نوشته می‌شوند برپایه‌ی چند موضوع اصلی هستند؛ تخیل، پرورش و تقویت مهارت و بازی.

به نظر می‌رسد درمورد بازی‌ها چند هدف اصلی مدنظر بوده اند:

* بازی‌هایی که با حرکات بدن ایجاد جنب و جوش کنند.

* بازی‌هایی که مشارکت جمعی را تمرین و تقویت می‌کنند.

* بازی به‌جای واقعیت

به نظر مضمون داستان “پتسون به اردو می رود” به الگوی سوم (بازی به‌جای واقعیت) مربوط می‌شود. یعنی به عدم نقش‌آفرینی در واقعیت و اجرای آن در بازی.

در این موارد بچه‌ها بیشتر در مورد بازی سعی می‌کنند با اسباب‌بازی‌های خود یک میهمانی بگیرند و تصور کنند که یک میهمانی واقعی تدارک دیده‌اند یا همانطور که در قسمت پایانی کتاب آمده، پتسون یک داستان خیالی درمورد سفر به دریاچه را برای همسایه خود تعریف می‌کند.

ماجرای “پتسون به اردو می رود” ماجرای زندگی بسیاری از ماست. وقتی‌که با خیال‌پردازی، آن‌چه که نمی‌توانیم انجام دهیم را عملی کنیم.